ستایشگر بی قید و شرط
نمی خوام این مطلب زیاد طولانی شه چون طولانی بودن یا کوتاه بودن اون فرقی نمی کنه چراکه در هر دو صورت ناقص هستش و هرگز هیچ کس نمی تونه در ستایش خدا حق مطلب رو کامل ادا کنه . اما بهترین مطلبی که در مورد خداوند نوشته شده یکی از خطبه های علی ابن ابیطالب هست که در اینجا می توانید بخوانید هدف از نوشتن این مطلب فقط راضی کردن دل بوده .
اولین را باید بیاد خدای لامتناهي اختصاص می دادم چون اگر غیر از این عمل می کردم بی معرفتی ام را نشان می داد . چراکه او تکیه گاه دیروز و امروز و فرداهاست و در پرتو وجودش ‚ وجودها معنایی پیدا می کنند و به سوی کمال کشیده می شوند .
او در تاریکی نور هدایت روشن و در پرتو سوزان روز سایه ای از حکمت بر دل ها می گستراند . کلمات در حمد و ستایشش محدود و توصیف او کفر . پس باید با زبانی فراتر از کلمات شکرگزار و ستایشگر بی قید و شرط او باشیم .
خدایا خودت گفتی :
لَا تُدْرِکُهُ الْأَبْصَارُ وَهُوَ یُدْرِکُ الْأَبْصَارَ» ( سوره انعام، ۱۰۳). چشمها نمیتوانند او را درک کنند، اما او همه چشمها را درک میکند
می دانم که عقل من ناتوان است و این خود هم امتحان ولی خدایا بی امتحان بنده ات را قبول کن
خدایا خودت گفتی :
وَالَّذِینَ جَاهَدُوا فِینَا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنَا» ( سوره عنکبوت، ۶۹ )
و كسانى كه در راه ما كوشيدهاند، به يقين راههاى خود را بر آنان مىنماييم و در حقيقت، خدا با نيكوكاران است.
ای دوست تمام تلاشم را کرده و می کنم که نشانه های تو را ببینم و در مورد آن ها فکر کنم و نوشته هایی که پیامبرانت به جای گذاشته اند را می خوانم و یادمیگیرم و اما باز احساس می کنم هیچ از تو نمی دانم خدایا هر لحظه من را به تو نزدیک تر و از خودم دور تر کن که با تو و در راه تو هر چیزی ممکن است . ( یادی کنم از مولانا : آن نفسی که باخودی یار چو خار آیدت انداخت وان نفسی که بیخودی یار چه کار آیدت )
وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ (سوره طلاق، ۳)
در قلب قرآن به من آموختی و یادگرفتم اما یادگیری من به عمل تبدیل نشد تو نگاهی کن که این دانه به نگاهی جوانه زند .
خداوندا ‚ دل و عقلم را هم جهت نگه دار .
ستایشگر بی قید و شرط تو
امیدوارم که سرژان من بیشتر شود .